రామకృష్ణుడు మరియు పండ్లు

ఒకప్పుడు విజయనగరంలో, కృష్ణదేవరాయల రాజ్యం ఎంతో సకల కళలతో మరియు జ్ఞానంతో వెలుగొందింది. ఈ రాజ్యంలో తెనాలి రామకృష్ణుడు తన చమత్కారం, తెలివితేటలు మరియు కవితా ప్రతిభతో ప్రసిద్ధి చెందాడు. రాజు కృష్ణదేవరాయలతో అతని అనుబంధం చాలా సుదీర్ఘమైనది, ముఖ్యంగా అతని సమస్యలను పరిష్కరించడంలో మరియు వినోదాన్ని అందించడంలో.

ఒక రోజు, విజయనగర రాజుకు ఇతర రాజ్యాల నుండి ప్రత్యేకమైన బహుమతులు అందాయి. అందులో, ఒక రాజ్యం నుండి వచ్చిన అరుదైన పండ్ల వృక్షాలు మరియు ఆ పండ్ల విత్తనాలు రాజుగారికి ఆసక్తిని కలిగించాయి. ఆ పండ్లు ఆ రాజ్యంలో చాలా ప్రసిద్ధమైనవి మరియు వాటి రుచి, ఆరోగ్య ప్రయోజనాలు గురించి ప్రజలు కథలు వినేవారు. రాజు ఆ పండ్లను తన రాజ్యంలోని ప్రజలకు పంచిపెట్టాలని, అలాగే రాజ్యంలోని కర్షకులకు(రైతులు) కొత్త రకమైన పంటను పరిచయం చేయాలని నిర్ణయించాడు.

రాజు తన స్నేహితుడు మరియు దండాధిపతియైన తెనాలి రామకృష్ణుడిని పిలిపించి, ఈ ప్రత్యేకమైన పండ్ల గురించి వివరించారు. రామకృష్ణుడు ఆ పండ్లను చూసి ఆశ్చర్యపోయాడు, మరియు వాటిని రుచిచూడటానికి ఆసక్తి చూపించాడు.

రాజు అందించిన ఆ పండ్లు చాలా అరుదైనవి మరియు ఆ రకమైన పండ్లు విజయనగరంలో అందుబాటులో లేవు. ఆ పండ్లు తమ రుచితో మాత్రమే కాదు, ఆరోగ్య ప్రయోజనాలతో కూడా ప్రసిద్ధి చెందాయి. అందుకే రాజుగారు ఆ పండ్లను ప్రత్యేకమైన అనుభవంగా భావించారు మరియు వాటిని చాలా జాగ్రత్తగా సంరక్షించారు.

రామకృష్ణుడు ఆ పండ్లను చూడగానే, వాటి రంగు, పరిమాణం, మరియు వాసన చూసి వాటి విశిష్టతను అర్థం చేసుకున్నాడు. అతను ఆ పండ్లను రుచి చూసేందుకు అనుమతించమని రాజుగారిని కోరాడు. రాజు కూడా ఆ పండ్లను రుచి చూడటానికి ఆసక్తిగా ఉండి, తెనాలి రామకృష్ణుడికి ఒకటి ఇచ్చారు.

తెనాలి రామకృష్ణుడు ఆ పండును తీసుకొని, కొంచెం నమిలి, రుచి చూసి ఆశ్చర్యపోయాడు. ఆ పండు నిజంగా అద్భుతంగా ఉంది. తరువాత, అతను మరిన్ని పండ్లు తినడం ప్రారంభించాడు. రాజు ఈ సమయంలో, "అవి నాకు ప్రత్యేకంగా అందించినవి, మరి నాకు ఏమి మిగిలి౦చవా?" అని ప్రశ్నించారు.

తెనాలి రామకృష్ణుడు నవ్వుతూ, "మీరు మరింత మంచి పండ్లు పండించడానికి ఈ మాత్రమైనా తినకూడదని చెప్పాలని అనుకుంటున్నారా?" అని ప్రశ్నించాడు. రాజు అతని చమత్కారాన్ని ప్రశంసిస్తూ, "అది సరదా మాత్రమే. నిజంగా, మీకు పండ్లు నచ్చినందుకు సంతోషం. కానీ, ఆ పండ్లను ఇతరులకూ కూడా పంచాలి, కాబట్టి మీరు కొంచెం మిగిలించాలని కోరుతున్నాను" అని చెప్పాడు.

రాజు ఆ పండ్లను తన అధికారులకు, సైనికులకు, మరియు పూజారులకు పంచిపెట్టమని ఆజ్ఞాపించాడు. ప్రతి ఒక్కరూ ఆ పండ్లను రుచి చూసి ఆనందపడ్డారు. రాజు తన ప్రజలకు కొత్త రకాల పండ్లను పరిచయం చేయడం ద్వారా వారు సంతోషించారు.

రాజుగారి ఆతిథ్యాన్ని గుర్తు చేసుకుంటూ, తెనాలి రామకృష్ణుడు ఆ పండ్ల రుచిని మరింత ఆనందంగా ఆస్వాదించడంలో ఆసక్తి చూపించాడు. అతను ఒక ఆ పండ్ల తోటను రాజ్యంలోని అన్ని ప్రాంతాలలో ఏర్పాటు చేయాలని సలహా ఇచ్చాడు. "ఈ పండ్లు అందరికీ ఉపయోగపడతాయి. ప్రజలు ఈ పండ్లను తిని ఆనందిస్తారు, మరియు రోగనిరోధక శక్తిని పెంచుకుంటారు" అని చెప్పాడు.

రాజు తెనాలి రామకృష్ణుడి సలహాను పాటించి, ఆ పండ్ల విత్తనాలను కర్షకులకు పంచిపెట్టి, కొత్త పండ్ల తోటలను ఏర్పాటు చేయమని ఆజ్ఞాపించాడు. కర్షకులు ఆ విత్తనాలను జాగ్రత్తగా సాగు చేసి, కొత్త పండ్లు పండించారు. ఈ పండ్లు విజయనగరంలో ప్రసిద్ధి చెందాయి, మరియు ప్రజలు వాటిని రుచి చూసి ఎంతో సంతోషించారు.

తెనాలి రామకృష్ణుడు తన తెలివితేటలతో, రాజుగారిని సంతోషపరిచాడు మరియు ప్రజలకూ సంతృప్తిని కలిగించాడు. ఈ కథ తెనాలి రామకృష్ణుడి చమత్కారం మరియు ప్రజలకు ఉపయోగపడే విధంగా చైతన్యం కలిగించడంలో అతని ప్రతిభను ప్రతిబింబిస్తుంది.